Sadık ve Safdil

Voltaire'in gerçek bir öyküden yola çıkarak 1767 yılında yazdığı Sadık ve Safdil, iki bölümden oluşuyor. İlk bölümde Sadık, çeşitli yollar deneyerek mutluluğu arıyor. Yazıldığı döneme göre oldukça sade bir  dille anlatılan öykülerde Sadık hep doğruyu yaparken sürekli cezalandırılıyor...

İkinci bölümde ise Safdil, "Bana Safdil derler; çünkü ne düşünüyorsam onu söylerim, içimden geleni yaparım. Bu yüzden de öğrenmek istediğim bir şeyi kolay öğrenirim" diyor. Yine kendi bildiği doğrularla yaşayan bir kahraman. Tabiki yine ceza faktörü....

Voltaire'nin okuduğum bu ikinci kitabı. İlkini de semiştim ama bu çocukların bile rahatça okuyup çok şey öğrenebileceği bir kitap bence. Sadık kısmında bilmeceler diye bir bölüm vardı mesela. Orayı okurken arabadaydık. Hemen çocuklara okudum bilmeceleri. Haliyle Deniz'in ilgisini çekmeyi başardı kitap....

Yazar, aklı kullanmanın önemini vurguluyor sürekli. Din ve bilimin birbirine karıştırılmaması gerektiğini, insan haklarını anlatıyor. Zaten  "Okumak ruhu ferahlatır" demiş kendisi. Okuyalım öğrenelim....

Yorumlar