Bilinmeyen tarihli bir yılbaşında adı bilinmeyen bir ülkede ölüm bir anda ortadan kaybolur. 1 ocak günü kimse ölmemiştir. Oysa yeni yıl akşamı kazalar, kavgalar falan ölüm olmuştur mutlaka. Birkaç gün geçer ölüm hala yoktur. İnsanlar sevinir bu duruma artık ölmeyeceklerdir....
Ama ölümcül hastalar öyle kalır hastanede, yatalak hastalar da. Ne ölürler ne iyileşirler. Hastaneler dolar, bakımevleri dolar....Ölüm gitmiştir ama zaman durmamıştır. İnsanlar yaşlanmaya devam eder. Yetkililer duruma bir çare bulamazlar......
Portekizli yazar Jose Saramago'nun müthiş kitabı Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş. Diyorum ya hep; Okuma Şenliği'nin en güzel tarafı bana yeni yazarlar yeni kitaplar kazandırması. Aklımda olmayan ya da duymadığım bir kitabı ilgili maddeyi tamamlayacağım diye ararken buluyorum. Sonra da çok seviyorum onları. Bu kitap da öyle. Çok farklı bir konu, çok güzel işlenmiş...Yalnız dili biraz sıkıcı. Okurken zorlanıyor insan. Yine de elimden bırakmak istemediğim bir kitap oldu.
Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş, başladığı gibi bitiyor: "Ertesi gün hiç kimse ölmedi."
Yorumlar
Yorum Gönder