Anlar-Ailem

Anları paylaşmak istedim fotoğraf günümde bu kez. Seviyorum anları dondurmayı ben. Sonra bakıp o anı anımsamak inanılmaz mutlu eden birşey beni. Elbette hep güzel anlar oluyor bunlar. Kim kötü bir zamanda denklanşöre basmayı düşünür ki....

Deniz, en güzel kareleri verir bu konuda. Şimdilerde biraz ketumuz ama şöyle arşivimi taradığımda ne çok keyifli anını fotoğraflamışım güzelliğimin...

 Ve Ada....Derler ya kel kalan adamların saçını eşleri dökmüş. İşte benim kanıtım. Tek suçlu Ada:)))

 Anı dondurmak dedim ya. Tam o anda ayak suyun üstünde yürürken ya da kedi havadayken dondurmak kareyi.

ANLAR  

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,  
İkincisinde, daha çok hata yapardım.  
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.  
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,  
Çok az şeyi  
Ciddiyetle yapardım.  
Temizlik sorun bile olmazdı asla.  
Daha çok riske girerdim.  
Seyahat ederdim daha fazla.  
Daha çok güneş doğuşu izler,  
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.  
Görmediğim bir çok yere giderdim.  
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.  
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.  
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.  
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.  
Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.  
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.  
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,  
Gitmeyen insanlardandım ben.  
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.  
Eğer yeniden başlayabilseydim,  
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.  
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.  
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,  
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.  
Ama işte 85'indeyim ve biliyorum...  
ÖLÜYORUM...  

Jorge Luis Borges